چرم مصنوعی، جایگزینی برای چرم طبیعی بر پایه نفت است. مانند چرم طبیعی، چرم مصنوعی در لمس نرم بوده و در برابر آب مقاوم است. بنابراین این پارچه در برابر لکه بسیار مقاوم است و به راحتی تمیز می شود. در حالی که چرم مصنوعی از دوام کمتری نسبت به چرم واقعی برخوردار است، اما در برابر سایش و بریدگی مقاوم است، که آن را به پارچه ای ایده آل برای اثاثه یا لوازم داخلی خانه تبدیل می کند. با فروشگاه اینترنتی چرم نفیس همراه باشید.
چرم مصنوعی چیست؟
اکثر سازندگان چرم مصنوعی این ماده را با رنگ های مشابه چرم واقعی می سازند، اما ساخت چرم مصنوعی به هر رنگی زیر نور خورشید امکان پذیر است. بنابراین، برخی از تولیدکنندگان با ساخت چرم مصنوعی زرد، سبز، بنفش یا حتی آبی آزمایش می کنند تا کالاهای خود را از بازار چرم طبیعی متمایز کنند.
از آنجایی که چرم مصنوعی تقریباً به اندازه چرم معمولی در عایق حرارتی بدن خوب است، پارچه محبوبی برای لباس های بیرونی مانند کت و کت محسوب می شود. اگر آن را از نزدیک بررسی نکنید، تشخیص تفاوت بین چرم واقعی و چرم تقلبی اغلب دشوار است. چرم مصنوعی در لمس مانند پلاستیک است، که بزرگترین عامل متمایز کننده این نوع پارچه از چرم واقعی است.
در حالی که فعالان حقوق حیوانات فضیلت چرم مصنوعی را تمجید می کنند زیرا نیازی به کشتن گاو یا حیوانات دیگر ندارد، مدافعان محیط زیست از این واقعیت ابراز تاسف می کنند که چرم مصنوعی تجزیه نمی شود و تولید این ماده مواد شیمیایی مضر را در محیط آزاد می کند. با این حال، در سال‌های اخیر، برخی از تولیدکنندگان شروع به ساخت چرم مصنوعی با پایه گیاهی کرده‌اند، که ظاهراً هم نگرانی‌های مربوط به تولید چرم اصلی و هم نگرانی‌های زیست‌محیطی در مورد تولید چرم مصنوعی را برطرف می‌کند.
تاریخچه چرم مصنوعی
یکی از اولین شکل های چرم مصنوعی پرس استاف نام داشت و این نوع پارچه امروزه نیز تولید می شود. این پارچه در آلمان اختراع شد و از آنجایی که استفاده از چرم طبیعی به شدت جیره بندی شده بود، به طور گسترده در جنگ مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، تولید Presstoff هرگز در خارج از آلمان به طور قابل توجهی محبوب نشد و مصرف کنندگان به سرعت جایگزین های چرم دیگری را با ویژگی های مطلوب تر ترجیح دادند.
چرم مصنوعی با اختراع Naugahyde در سال 1920 وارد صحنه پارچه بین المللی شد. این ماده توسط شرکت لاستیک ایالات متحده، که در سال 1892 تاسیس شده بود، فرموله شد. که در ابتدا در کیف های دستی استفاده می شد.
برای سال ها، نام تجاری “Naugahide” مترادف با چرم مصنوعی باقی ماند. این ماده در طول دهه 1930 در کاربردهای مختلف صنعتی رایج شد و در دهه 1940 نیروهای مسلح ایالات متحده از Naugahide در جنبه های مختلف جنگ استفاده کردند.
در دهه 1970، جنبش زیست محیطی منجر به آگاهی بیشتر عمومی از خطرات پارچه های مصنوعی شد و درک عمومی از تولید چرم مصنوعی به سمت منفی تغییر کرد. در چند دهه گذشته، تولیدکنندگان مختلفی شروع به ایجاد جایگزین هایی برای اشکال سنتی چرم مصنوعی کرده اند که از پلاستیک های غیرقابل تجزیه زیست تخریب پذیر و مضر بر پایه نفت برای محیط زیست ساخته نشده اند.
پارچه چرم مصنوعی چگونه ساخته می شود؟
تولیدکنندگان ممکن است از طیف گسترده ای از فرآیندهای تولید مختلف برای ساخت چرم مصنوعی استفاده کنند. به عنوان مثال، Presstoff با پردازش خمیر کاغذ با نوع خاصی از رزین ساخته می شود که دوام بیشتری برای این ماده گیاهی فراهم می کند.
بیشتر چرم مصنوعی موجود در بازار امروز از یک پارچه پایه پوشیده شده با مواد پلاستیکی تشکیل می شود. دو پلاستیکی که بیشتر در تولید چرم مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند پلی اورتان (PU) و پلی وینیل کلراید (PVC) هستند و در حالی که فرآیندهای مورد استفاده برای ساخت این دو پلاستیک تا حدودی متفاوت است، فرآیندهای اتصال این پلاستیک ها به پارچه های زیرین آنها بسیار مشابه است.
1. بدست آوردن مواد پایه
اکثر تولید کنندگان چرم مصنوعی از پنبه یا پلی استر به عنوان ماده پایه پارچه های خود استفاده می کنند. انواع پارچه های پلی استر یا نخی که به عنوان پایه چرم مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا متخلخل و خشن هستند، به این معنی که باید به طور خاص تولید شوند. در برخی موارد، تولیدکنندگان چرم مصنوعی نیز ممکن است مواد پایه خود را بسازند، اما برای این تولیدکنندگان بسیار رایج است که مواد پایه خود را از تأسیسات تولید شخص ثالث تهیه کنند.
2. فرمولاسیون پلاستیک
در مرحله بعد، تولیدکنندگان چرم مصنوعی باید مواد پلاستیکی را که با پارچه های پایه خود می چسبانند، فرموله کنند. به عنوان مثال، PVC از ترکیب مواد تشکیل دهنده نمک و نفت ساخته می شود. تولیدکنندگان با قرار دادن نمک در معرض الکترولیز کلر تولید کرده و سپس این کلر را با اتیلن که از نفت به دست می آید ترکیب می کنند.
ماده به دست آمده اتیلن دی کلراید نام دارد که سپس در دمای بالا به مونومر وینیل کلرید تبدیل می شود. سپس این مونومرها با رزین پلی وینیل کلرید به پلیمرهایی تبدیل می شوند. پی وی سی مورد استفاده در تولید چرم مصنوعی باید انعطاف پذیر باشد، بنابراین تولیدکنندگان به این فرآورده نفتی نرم کننده هایی اضافه می کنند تا آن را به پارچه پایه مورد استفاده در تولید چرم ersatz ببندند.
فرآیند مورد استفاده برای ایجاد PU تا حدودی پیچیده‌تر است و شامل ایزوسیانات‌ها، پلی‌ال‌ها و افزودنی‌های مختلف است. پلیمرهای مختلف مورد استفاده در تولید PU به یکدیگر واکنش داده و سپس پردازش می شوند. PU مورد استفاده در تولید چرم تقلبی در معرض مواد افزودنی پلاستیکی برای دستیابی به یک ماده نهایی انعطاف پذیر قرار می گیرد.
3. اتصال مواد
سپس، تولیدکنندگان چرم مصنوعی PU یا PVC را به منسوجات پایه زیرین متصل می کنند. فرآیندهای مختلفی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، اما معمولاً شامل ذوب پلاستیک و پوشاندن آن بر روی پارچه پایه است.
4. برش و آماده سازی پارچه
هنگامی که پلاستیک به پارچه زیرین چسبانده شد، به شکل و اندازه دلخواه برش داده می شود.
چگونه از پارچه چرم مصنوعی استفاده می شود؟
چرم مصنوعی جایگزین مستقیم چرم است و بنابراین برای همان کاربردهایی که از چرم طبیعی استفاده می شود. به عنوان مثال، اثاثه یا لوازم داخلی یکی از رایج ترین کاربردهای چرم مصنوعی است. مبل‌ها، صندلی‌های ماشین، صندلی‌ها و میزهای قهوه‌خوری معمولاً دارای روکش‌های چرم مصنوعی هستند و از این ماده در انواع خاصی از دیوارکوب‌ها نیز استفاده می‌شود.
در دنیای پوشاک چرم مردانه یا زنانه و لوازم جانبی، چرم مصنوعی معمولا در کیف های دستی، کفش، چکمه، دستکش و کلاه استفاده می شود. این ماده در لباس‌های بیرونی مانند ژاکت نیز محبوب است، اما در برابر عناصر و چرم طبیعی مقاومت نمی‌کند. نمونه های دیگر از کاربردهای چرم مصنوعی عبارتند از: چمدان، کیف، بند ساعت، قاب گوشی هوشمند و کیف دوربین.
پارچه چرم مصنوعی کجا تولید می شود؟
بزرگترین تولید کننده چرم مصنوعی چین است. این کشور همچنین دارای بزرگترین بازار محصولات چرم مصنوعی بوده و این محصولات را در سراسر جهان به مصرف کنندگان آسیا، اروپا، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی صادر می کند.
قیمت نسبتاً پایین چرم مصنوعی در مقایسه با چرم اصل باعث محبوبیت بیشتر آن شده است.
انواع چرم های مصنوعی
هر نوع چرم مصنوعی ویژگی های متفاوتی دارد و هر شکل از این ماده مصنوعی برای کاربرد خاصی استفاده می شود:
1. چرم PU
این ماده کم هزینه ترین نوع چرم مصنوعی موجود در بازار است. بر همین اساس نسبت به سایر انواع چرم مصنوعی از دوام و راحتی کمتری برخوردار است.
2. چرم پی وی سی
چرم پی وی سی نسبت به چرم PU کمی دوام بیشتری دارد و همچنین در مقادیر بیشتری تولید می شود. چرم PVC گاهی اوقات به عنوان چرم “پورومریک” نیز شناخته می شود.
3. چرم روغن
اخیراً، تولیدکنندگان شروع به آزمایش چرم روغن نباتی کرده اند. علاوه بر سازگاری با محیط زیست، چرم روغن نباتی نیز از دوام بیشتری نسبت به چرم PU یا PVC برخوردار است. با این حال، این پارچه همچنین به طور قابل توجهی گران تر از سایر انواع چرم مصنوعی است.
تاثیر چرم مصنوعی بر محیط زیست
تولید چرم مصنوعی به طور کلی تأثیر منفی بر محیط زیست دارد. در حالی که تولید چرم مصنوعی از آسیب به حیوانات جلوگیری می کند، اما زندگی حیوانات به طرز عجیبی با تجمع مداوم این مواد غیرقابل تجزیه در اکوسیستم های جهان آسیب می بیند.
تولید مشتقات سوخت فسیلی مورد استفاده در تولید چرم مصنوعی، مانند اتیلن، به ناچار مواد سمی را وارد اکوسیستم های اطراف می کند.
از آنجایی که چرم مصنوعی زیست تخریب پذیر نیست، پس از دور ریختن در محیط باقی می ماند. در حالی که دانشمندان مطمئن نیستند که چقدر طول می کشد تا مواد مصنوعی مانند PU و PVC تجزیه زیستی شوند، معتبرترین تخمین ها نشان می دهد که این مواد حداقل 200 تا 500 سال پس از تاریخ تولیدشان در محیط باقی خواهند ماند. از آنجایی که چرم طبیعی در طی یک یا دو دهه تجزیه زیستی می شود، قدرت آلودگی چرم مصنوعی بسیار بیشتر از چرم اصل است.
چرم مصنوعی مبتنی بر گیاه از نظر تئوری تأثیر کمتری بر محیط زیست دارد زیرا زیست تخریب پذیر است. با این حال، سهم بازار چرم مصنوعی با پایه گیاهی آنقدر کم است که ویژگی‌های مفید برای محیط زیست این پارچه کاملاً وجود ندارد.
